QR OMD 05. Kerk rond 1940

In het tweede oorlogsjaar werd Johannes Hassink door deken Veltman geïnstalleerd als pastoor van de St. Josephparochie (5 september 1941). Door een met hout gestookte auto was de pastoor afgehaald van het station te Emmen, waar de kerkmeesters Bernard Heller en Alexander Vroling hem hadden verwelkomd. Dit werd het begin van een meer dan twintig jaar durend pastoraat, waarvan niemand kon vermoeden dat dit zoveel jaren zou duren. Geen pastoor vergroeide zo met zijn parochie als hij. Hij was breed van inzicht en liet zich niet misleiden door uiterlijke vroomheid.

Kort na zijn komst in 1941, kwam pastoor Hassink reeds met plannen voor verfraaiing van de kerk. Eén van deze plannen was het aanbrengen van muurschilderingen. De parochiekerk, die van binnen evenals van buiten grotendeels in baksteen is opgetrokken, had echter weinig muren die geschikt waren voor het aanbrengen van muurschilderingen. Alleen het gedeelte boven de triomfboog, op de grens van de scheiding tussen het priesterkoor en de grote middenruimte (het “schip”) van de kerk (destijds boven de communiebanken, tegenwoordig boven het altaar), zou hiervoor in aanmerking kunnen komen. Dit was het enige muurvlak dat geschikt was voor schildering van enige betekenis. Dwars hier doorheen waren echter drie horizontale stenen banden gemetseld, zodat een aaneensluitende schildering moeilijk was aan te brengen. Pastoor Hassink was echter vastbesloten om hier een oplossing voor te vinden. Er werden deskundigen geraadpleegd over de mogelijkheden. In 1945 al brachten de parochianen het geld bijeen om de kerk te laten beschilderen. Toch zou het nog tot 1948 duren, voordat de schildering daadwerkelijk werd aangebracht.